Średnia ruchoma Ten przykład ilustruje obliczanie średniej ruchomej serii czasowej w programie Excel. Średnia ruchoma służy do wyrównywania nieprawidłowości (szczytów i dolin) w celu łatwego rozpoznania trendów. 1. Po pierwsze, spójrz na naszą serię czasową. 2. Na karcie Dane kliknij pozycję Analiza danych. Uwaga: nie można znaleźć przycisku analizy danych Kliknij tutaj, aby załadować dodatek Analysis ToolPak. 3. Wybierz opcję Moving Average i kliknij przycisk OK. 4. Kliknąć w polu Zakres wejściowy i wybrać zakres B2: M2. 5. Kliknij w polu Interwał i wpisz 6. 6. Kliknij w polu Zakres wyjściowy i wybierz komórkę B3. 8. Wykres wykresu tych wartości. Objaśnienie: ponieważ ustawiamy przedział na 6, średnia ruchoma jest średnią z poprzednich 5 punktów danych i bieżącego punktu danych. W rezultacie szczyty i doliny są wygładzone. Wykres pokazuje tendencję wzrostową. Excel nie może obliczyć średniej ruchomej dla pierwszych 5 punktów danych, ponieważ nie ma wystarczająco dużo poprzednich punktów danych. 9. Powtórz kroki od 2 do 8 dla przedziału 2 i przedziału 4. Podsumowanie: Im większy odstęp, tym więcej szczytów i dolin są wygładzone. Im mniejsze odstępy, tym dokładniejsze są średnie kroczące do rzeczywistych punktów danych. Średnia roczna: Jakie są ich jedne? Wśród najbardziej popularnych wskaźników technicznych wykorzystano średnie ruchome, aby ocenić kierunek bieżącej tendencji. Każdy typ średniej ruchomej (powszechnie napisany w tym samouczku jako MA) jest wynikiem matematycznym, który jest obliczany przez uśrednienie wielu poprzednich punktów danych. Po ustaleniu średniej wynikającej z wykresu jest następnie wykreślana na wykresie, aby umożliwić przedsiębiorcom przeglądanie wygładzonych danych, a nie koncentrowanie się na codziennych wahaniach cen, które są nieodłączne dla wszystkich rynków finansowych. Najprostszą formą średniej ruchomej, znanej jako zwykła średnia ruchoma (SMA), oblicza się biorąc średnią arytmetyczną danego zestawu wartości. Na przykład, aby obliczyć podstawową 10-dniową średnią ruchową, należy dodać do ceny zamknięcia z ostatnich 10 dni, a następnie podzielić wynik o 10. Na rysunku 1 suma cen za ostatnie 10 dni (110) wynosi podzielony przez liczbę dni (10), aby osiągnąć średnią z 10 dni. Jeśli zamiast tego przedsiębiorca chciałby wyznaczyć średnią na 50 dni, to taki sam kalkulator zostanie dokonany, ale obejmowałby ceny w ciągu ostatnich 50 dni. Powstała średnia poniżej (11) uwzględnia przeszłe 10 punktów danych, aby dać handlowcom pojęcie, w jaki sposób dany składnik aktywów jest wyceniony w stosunku do ostatnich 10 dni. Być może zastanawiasz się, dlaczego techniczni handlowcy nazywają to narzędzie średnią ruchomą, a nie zwykłą średnią. Odpowiedź jest taka, że w miarę pojawiania się nowych wartości najstarsze punkty danych muszą zostać usunięte z zestawu, a nowe punkty muszą zostać zastąpione. Tak więc zestaw danych nieustannie przenosi się do nowych danych, gdy tylko będzie dostępny. Ta metoda obliczeń zapewnia, że tylko rozliczane są bieżące informacje. Na rysunku 2, po dodaniu nowej wartości 5 do zestawu, czerwone pole (reprezentujące ostatnie 10 punktów danych) przesuwa się w prawo, a ostatnia wartość 15 zostaje pomniejszona z obliczenia. Ponieważ względnie mała wartość 5 zastępuje dużą wartość 15, można oczekiwać, że średnia z danych zmniejszy się, co robi, w tym przypadku od 11 do 10. Co robi średnie ruchome Jak wartości MA zostały obliczone, są one wykreślane na wykresie, a następnie połączone w celu utworzenia średniej ruchomej linii. Te zakrzywione linie są wspólne na wykresach technicznych podmiotów gospodarczych, ale jak one są stosowane mogą się znacznie różnić (więcej o tym później). Jak widać na rysunku 3, można dodać więcej niż jedną średnią ruchu do dowolnego wykresu, dostosowując liczbę okresów używanych do obliczania. Te zakrzywione linie wydają się najpierw rozpraszać lub mylić, ale przyzwyczaili się do nich, gdy czas się trwa. Czerwona linia jest po prostu średnią ceną w ciągu ostatnich 50 dni, a niebieska linia jest średnią ceną w ciągu ostatnich 100 dni. Teraz, gdy zrozumiesz średnią ruchomej i jak wygląda, dobrze wprowadź inny typ średniej ruchomej i sprawdź, jak różni się od wspomnianej wcześniej prostej średniej ruchomej. Prosta średnia ruchoma jest bardzo popularna wśród przedsiębiorców, ale podobnie jak wszystkie wskaźniki techniczne, ma swoje krytyki. Wiele osób twierdzi, że użyteczność SMA jest ograniczona, ponieważ każdy punkt serii danych jest ważony tak samo, niezależnie od miejsca, w którym występuje w sekwencji. Krytycy argumentują, że najnowsze dane są bardziej znaczące niż starsze dane i powinny mieć większy wpływ na końcowy wynik. W odpowiedzi na tę krytykę przedsiębiorcy zaczęli przywiązywać większą wagę do ostatnich danych, co doprowadziło do powstania różnego rodzaju nowych średników, z których najbardziej popularna jest wykładnicza średnia ruchoma (EMA). (Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz Podstawy średnich ruchów ważonych i Jaka jest różnica między SMA i EMA) Średnia przemieszczająca się wykładnicza Średnia średnica ruchoma jest rodzajem średniej ruchomej, która przynosi większą wagę do ostatnich cen w celu zwiększenia jej wrażliwości do nowych informacji. Uczenie skomplikowanego równania w obliczaniu EMA może być niepotrzebne dla wielu przedsiębiorców, ponieważ prawie wszystkie pakiety wykresów wykonują obliczenia dla Ciebie. Jednak dla ciebie matematyki są tutaj równania EMA: przy użyciu formuły do obliczania pierwszego punktu EMA można zauważyć, że nie ma wartości dostępnej do wykorzystania w poprzedniej EMA. Ten mały problem można rozwiązać, uruchamiając obliczenie przy użyciu prostej średniej ruchomej i kontynuując od powyższej formuły stamtąd. Przygotowaliśmy przykładowy arkusz kalkulacyjny zawierający rzeczywiste przykłady obliczania zarówno prostej średniej ruchomej, jak i wykładniczej średniej ruchomej. Różnica między EMA i SMA Teraz, gdy masz lepsze zrozumienie, jak obliczany jest SMA i EMA, spójrz, jak te średnie różnią się. Patrząc na obliczenie EMA, zauważysz, że większy nacisk położono na ostatnie punkty danych, co czyni go typem średniej ważonej. Na rysunku 5 liczba okresów czasu używanych w każdej średniej jest identyczna (15), ale EMA reaguje szybciej na zmiany cen. Zauważ, że EMA ma wyższą wartość, gdy cena wzrasta i spada szybciej niż SMA, gdy cena maleje. Ta reakcja jest głównym powodem, dla którego wielu przedsiębiorców wolą używać EMA w SMA. Co robi różniące się średnie Średnie ruchome są całkowicie dostosowywanym wskaźnikiem, co oznacza, że użytkownik może swobodnie dobrać dowolną ramkę czasową, jaką chcą podczas tworzenia średniej. Najczęstsze okresy czasu użyte w ruchomej średniej to 15, 20, 30, 50, 100 i 200 dni. Im krótszy jest okres generowania średniej, tym bardziej wrażliwe będą zmiany cen. Im dłuższy jest czas, tym mniej wrażliwy lub bardziej wygładzony, średnia będzie. Nie ma odpowiedniej ramki czasowej, którą można użyć podczas konfigurowania średnich kroczących. Najlepszym sposobem na określenie, który z nich działa najlepiej dla Ciebie jest eksperymentowanie z wieloma różnymi okresami czasu, aż znajdziesz taki, który pasuje do twojej strategii. Średnia kalkulator Mierząc listę sekwencyjnych danych, możesz skonstruować średnią ruchową n-punkt (lub średnia krocząca), ustalając średnią z każdego zestawu n kolejnych punktów. Na przykład jeśli masz uporządkowany zestaw danych 10, 11, 11, 15, 13, 14, 12, 10, 11, to 4-punktowa średnia ruchoma wynosi 11,75, 12,5, 13,25, 13,5, 12,25, 11,75 w celu wygładzenia danych sekwencyjnych uzyskuje się ostre piki i spadki mniej wyraźne, ponieważ każdy surowy punkt danych podaje się tylko w ułamkowej masie w średniej ruchomej. Im większa wartość n. im płynniejszy wykres średniej ruchomej w porównaniu z wykresem oryginalnych danych. Analitycy fotografii często patrzą na ruchome średnie dane dotyczące cen akcji w celu przewidzenia trendów i bardziej wyraźnych wzorców. Poniższy kalkulator można użyć do znalezienia średniej ruchomej zbioru danych. Liczba terminów w prostej średniej ruchowej n-Point Jeśli liczba terminów w oryginalnym zestawie wynosi d, a liczba pojęć używanych w każdej średniej to n. wówczas liczba terminów w ruchomych sekwencjach średnich będzie na przykład na przykład, jeśli masz sekwencję 90-dniowych kursów i biorąc 14-dniową średnią kroczącą cen, średnia ciągła sekwencja będzie miała 90 - 14 1 77 punktów. Ten kalkulator oblicza średnie ruchome, w których wszystkie wyrazy są ważone jednakowo. Można również tworzyć średnie ważone ruchome, w których niektóre terminy są większe niż inne. Na przykład, dając większą wagę do najnowszych danych lub tworząc centralnie ważoną średnią, w której średnie terminy są liczone więcej. Więcej informacji można znaleźć w artykule dotyczącym średniej ważonej ruchomości i kalkulatora. Wraz z poruszającymi się średnimi arytmetycznymi niektórzy analitycy analizują ruchomą medianę uporządkowanych danych, ponieważ mediana nie jest dotknięta dziwnymi odcinkami. Główna część zagadnień rachunkowości Inventory Średnia ważona metoda ważona Średnia ważona wycena Średnia metoda metody Średnia ważona metoda jest używana do przypisania średni koszt produkcji produktu. Średni ważony koszt jest powszechnie stosowany w sytuacjach, w których: pozycje inwentarza są tak przeplatane, że niemożliwe jest przypisanie określonego kosztu jednostce. System księgowania nie jest wystarczająco wyrafinowany, aby śledzić warstwy zapasów FIFO lub LIFO. Elementy magazynu są tak zorganizowane (tj. Identyczne ze sobą), że nie ma możliwości przypisania kosztów jednostce. Przy zastosowaniu średniej ważonej metody podzielić koszt towarów dostępnych do sprzedaży przez liczbę jednostek dostępnych na sprzedaż, co daje średnie ważone koszty jednostkowe. W tym obliczeniu koszt towarów dostępnych do sprzedaży jest sumą początkowych zapasów i zakupów netto. Następnie należy użyć tej średniej ważonej liczby, aby przypisać koszt zarówno do zakończenia zapasów, jak i kosztu ich sprzedaży. Wynik netto przy zastosowaniu średniej ważonej kosztów polega na tym, że rejestrowana ilość zapasów w kasie reprezentuje wartość gdzieś pomiędzy najstarszą a ostatnią jednostką nabywaną do zapasów. Podobnie, koszt sprzedanych towarów odzwierciedla koszt gdzieś pomiędzy najstarszą a ostatnią jednostką sprzedaną w tym okresie. Metoda średniej ważonej jest dozwolona zarówno w ogólnie przyjętych zasadach rachunkowości, jak iw międzynarodowych standardach sprawozdawczości finansowej. Ważony średni kosztorys Milagro Corporation wybiera metodę ważoną średnią na miesiąc maj. W tym miesiącu rejestruje następujące transakcje: Rzeczywisty całkowity koszt wszystkich zakupionych lub rozpoczętych jednostek zapasów w poprzedniej tabeli wynosi 116 000 (33 000 54 000 29 000). Łączna ilość zakupionych lub rozpoczętych jednostek magazynowych wynosi 450 (zakupiono 150 zakupionych zasobów). Wycena końcowa zapasów wyniosła 45.112 (175 jednostek w czasie średniej ważonej 257.78), natomiast koszt wyceny towarów wyniósł 70.890 (275 szt. Razy 257.78 średniej ważonej ceny) . Suma tych dwóch kwot (mniej błędu zaokrągleń) jest równa 116 000 całkowitym rzeczywistym kosztom wszystkich zakupów i początkowych zapasów. W poprzednim przykładzie, jeśli Milagro użył systemu ewidencji zapasów wieczystych, aby móc rejestrować swoje inwentaryzacje, musiałaby ponownie obliczyć średnią ważoną po każdym zakupie. Poniższa tabela używa tych samych informacji w poprzednim przykładzie, aby pokazać rekomputeryzację: Przenoszenie zapasów - Średnia jednostkowa sprzedaż kosztów (125 sztuk 220) Zakup (200 sztuk 270) Sprzedaż (150 sztuk 264.44) Zakup (100 sztuk 290) Zauważ, że koszt sprzedanych towarów w wysokości 67.166 oraz końcowego stanu zapasów 48.834 równych 116.000, co odpowiada całkowitej kwocie kosztów w pierwotnym przykładzie. Tak więc sumy są takie same, ale ruchome średnie ważone obliczenia powodują niewielkie różnice w podziale kosztów między kosztem sprzedanego towaru a końcowym zapasem.
No comments:
Post a Comment